بنام آنکه فکرم به منتهای جمال و کمالش نمی رسد
آیا هیچ شناختی از علامه محمد تقی جعفری دارید؟
علامه محمد تقی جعفری نیا در مرداد ماه سال و در سال 1349 در شهرتبریزدیده به جهان گشود. نام پدر وی کریم بود. ایـن مرد اگـر چه در هیچ مکتب و مدرسه ای درس نخوانده بود، ولی حافظه‌ای بسیار قوی داشت و غالب سخنان واعظان وخطیبان شهر را به طرزی شیوا بیان می‌کرد. شغل کریم نانوایی بود و بدونآنکه وضو بسازد، دستش را به خمیر و نان نمی‌زد. به کار و تلاش علاقه وافریداشت. مادرش نیز زنی دانا بود که به وی درس‌های دبستان را در خانه آموخت.
قسمتی از سخنان گوهر بار ایشان:
... آری، فقط در آن هنگام که پس از سپری شدن سالیان عمر به عقب بر می‌گردیم،تا حدودی سرعت گذشت زمان را درک می‌کنیم. فراموش نمی‌کنم روزی بر بالینیک بیمار نشسته بودم که حدود نود سال از عمرش گذشته بود و دو روز بعد ازدنیا رفت. در آن روزی که هنوز هوش و درک خود را از دست نداده بود، از ویپرسیدم: سالیان گذشته عمر خود را چگونه درک می‌کنید؟ او پلک‌های چشمش راروی هم گذاشت و فوراً باز کرد و گفت:چنین چیزی و با چنین سرعتی.
در
کلوب ایشان عضو شوید تا بیش از پیش با این شخصیت بزرگ آشنا شوید. شخصیتی
که بزرگان بسیاری در جهان خواهان مناظره با وی شدند. شخصیتی که به علوم
بسیاری واقف بود.
